فاطمه این مجلله عظیم الشان هم نام حضرت زهرا(س)و فاطمه یافاطمه کبری نامیده شده است. در روایتی درباره مقام والا و عظمتشان حضرت زهرا(س)و علت نامیده شدن ایشان به فاطمه آمده است: محمد بن مسلم گفت: از ابوجعفر امام باقر(ع) شنیدم که فرمود: فاطمه دارای جایگاهی کنار در جهنم است. وقتی روز قیامت می‌شود،میان دو چشم هر نفر، مومن یاکافر نگاشته می‌شود. آنگاه به کسی که دوستدار اهل بیت است و گناهان فراوانی دارد، دستور داده می‌شود به آتش افکنده گردد.

وقتی حضرت فاطمه آن شخص را می‌بیند،می‌گوید: بارالها! مولای من! مرا فاطمه نام نهادی و به واسطه من می‌خواستی از کسانی که دوستدار من و ذریه ام هستند، درگذری وعده‌ات حق است و تو از وعده‌ات تخلف نمی‌کنی. در آن زمان خداوند عزیز و والامرتبه می‌فرماید: درست گفتی، تورا فاطمه نام نهادم و می‌خواستم به خاطرتو از کسی که دوستت دارد، و پیرو توست و به خاندانت علاقمند و پیرو آنان است،درگذرم. پیمانم حق است و من خلف وعده نمی‌کنم; به این سبب به بنده‌ام فرمان داخل شدن در آتش را دادم تاتو درباره او شفاعت کنی. تو را شفیع قرار دادم تا برای ملائکه و پیامبران وفرستادگانم و صاحبان این توقفگاه، جایگاه و منزلتت درپیشگاه من مشخص شود. هرکس را که دیدی میان دو چشمش کلمه مومن است، می‌گیری و داخل بهشت می‌کنی.