چون مژده تولدش به سيد كائنات حضرت محمد(ص) رسيد، به خانه فاطمه(س) تشريف آورد، اسماء بنت عميس او را در پارچه‌اي سفيد پيچيد و پيش آن حضرت نهاد، پيامبر اسلام در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت.

حسين بن علي بن ابي طالب، امام سوم شيعيان و معروف به ابوالائمه است كينه آن حضرت، ابوعبدالله و القاب ايشان: زكي، شهيد، سيد، سبط است.

آن حضرت روز سه شنبه سوم شعبان سال چهارم هجري در مدينه چشم به جهان گشود و بنا به روايت مدت حمل وي شش ماه بوده است.

معروف است كه هيچ فرزند شش ماهه‌اي متولد نشده كه زنده باشد مگر آن حضرت و حضرت يحيي بن زكريا (س).

چون مژده تولدش به سيد كائنات حضرت محمد(ص) رسيد، به خانه فاطمه(س) تشريف آورد، اسماء بنت عميس او را در پارچه‌اي سفيد پيچيد و پيش آن حضرت نهاد، پيامبر اسلام در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت سپس فرمود: من در تسميه او از حق تعالي سبقت نمي گيرم در اين هنگام، جبرئيل فرود آمد و گفت: يا رسول الله امام حسن را به نام يكي از پسران هارون نام نهادي، اين فرزند نيز بايد هم نام ديگر پسر او باشد.

حضرت سوال كرد: پسر هارون چه نام داشت؟ جبرئيل گفت: شبير كه به عربي حسين خوانند پس پيامبر(ص) نام او را حسين نهاد.

در كتب حديث، روايات متعددي نقل شده كه رسول خدا(ص) فرموده است: حسين از من است و من از حسين هستم خداوند دوست دارد كسي را كه حسين را دوست دارد؛ آن حضرت امام حسين را بسيار دوست مي داشت.